Hoi allemaal,
De laatste maanden zie je het overal: Amerika is enorm gepolariseerd. Trump is élke dag in het nieuws, met nieuwe schandalen en rechtszaken. En dat blijft niet zonder gevolgen. Het land voelt alsof het langzaam steeds verder uit elkaar getrokken wordt. De democratie staat onder druk. En dat is niet overdreven: Trump probeert rechters onder druk te zetten, gebruikt zijn invloed op Republikeinen die hem nodig hebben om in het zadel te blijven, en intimideert media en universiteiten. Bedrijven, scholen en instellingen betalen miljoenen om rechtszaken te vermijden.
Het is bizar om dat van dichtbij te zien gebeuren. Maar ik heb er op mijn kanalen eigenlijk nog niks over gezegd. Niet in mijn video’s en niet in deze nieuwsbrieven.
De reden: Ik doe aan zelfcensuur. Want zelfs al is er maar een heel kleine kans dat mijn green card me afgepakt wordt, die kans is helaas niet meer nul. Je kunt maar beter niet teveel doen dat de grote leider niet zint. Al weet ik ook dondersgoed dat ik met mijn nationaliteit en huidskleur echt niet de main target ben.
Daarnaast weet ik ook dat wat ik zeg, weinig gaat veranderen. Mensen die Trump steunen, gaan niet van mening veranderen omdat ik iets vertel. En wie hem niet steunt, weet wel wat er speelt. Ik ben geen politieke commentator, en dat wil ik ook niet zijn.
Tegelijkertijd is er nóg een reden dat ik er weinig over praat: het dagelijks leven hier gaat gewoon door. Dat geldt natuurlijk echt niet voor iedereen, maar wel voor de overgrote meerderheid. En het ‘gewone’ leven hier vind ik zo fijn. Dat vind ik ook veel mooier om te laten zien. En wanneer je hier met mensen praat, besef je ook dat politiek echt niet het enige is.
De afgelopen weken ben ik heel vaak heen en weer gereden naar Wyoming, voor mijn werk. In kleine, conservatieve dorpen, waar Jezus heilig is en hun wapens nog heiliger. En toch heb ik met die mensen keihard gelachen. Ze weten dondersgoed dat ik niet uit hun wereld kom en dat we niet dezelfde meningen delen, maar dat maakt niets uit als je elkaar gewoon als mens behandelt.
Het is makkelijk om door het nieuws te denken dat je “een kant moet kiezen.” Maar dat hoeft niet. Stemmen op een partij betekent niet dat je vijanden bent met iedereen die anders stemt. Die nuance raakt vaak kwijt en daar ben ik als persoon echt klaar mee.
Daarom blijf ik juist ook laten zien wat het gewone leven in de VS is. De herfstkleuren in Colorado zijn nu prachtig, de bergen blijven indrukwekkend en ik ben de laatste tijd weer volop aan het voetballen hier. Het zijn de kleine dingen, maar die geven het leven juist kleur.
Over stemmen gesproken: in de VS zijn begin november verkiezingen. Niet voor de president dit keer, maar wel voor lokale en regionale bestuurders. We mogen stemmen voor onze burgemeester, county en staatsvertegenwoordigers. Nou ja, mijn vrouw mag stemmen. Ik niet, want ik ben geen Amerikaan. Tegelijkertijd mag ik wél stemmen in Nederland. Ik sta op het punt mijn stembiljet op de post te doen, terwijl ik al vier jaar niet meer in Nederland woon. Dat voelt best dubbel. Ik geloof dat kunnen stemmen een enorm voorrecht is, dus ik stem ook. Ik volg het nieuws in Nederland nog elke dag. Mijn vrienden en familie wonen er en ik voel me nog enorm verbonden met het land. Maar het blijft gek dat ik wel invloed heb op beleid in Nederland en niet in het land waar ik nu woon. Ik ben wel benieuwd: Wat vinden jullie daarvan?
De afgelopen maand kwamen er veel verschillende video’s online:
– Ik vind Amerikaanse Woonwijken PRACHTIG!
– Ben ik echt GELUKKIG in AMERIKA? | Q&A
– Honkbal in Amerika: De ULTIEME Amerikaanse Ervaring!
– Een Week Lang ONTBIJTEN als AMERIKAAN
– Hoe VEILIG is FIETSEN in AMERIKA?
En binnenkort komt er een video online vanuit Nederland, Colorado! Als je nog niet geabonneerd bent, doe dat dan snel! Het helpt mij enorm, zodat ik dit soort video’s kan blijven maken.
Begin november kom ik ook weer even terug naar Nederland. Heel veel zin om vrienden en familie te bezoeken, maar ook vooral heel veel zin om Nederlandse patat (ja, het is patat), frikandellen en kroketten te eten!
Bedankt dat jullie elke maand meelezen. Ik lees alle berichten, comments en emails en ik zie dat er veel onzekerheid is over wat er in de VS gebeurt. Het is voor mij lastig om daar altijd goed op te reageren, omdat ik in een soort spagaat zit van wat ik wil vertellen en wat ik kan vertellen. Dus ik ben blij dat ik hier toch het een en ander heb kunnen zeggen.
Tot volgende maand,
Jeroen/Jay
